Solo by Catherine Ho ( Singapore) รีวิวโดย ศุภวัฒน์ หงษา
แทบทุกคนคงมีประสบการณ์อย่งหนึ่งคล้ายคลึงกัน นั่นคือประสบการณ์แห่งการสูญเสียสิ่งที่รักและผูกพัน และห้วงคำนึงถึงการสูญเสียนั้นมันก็วนเวียนกลับมาเกิดกับเราอยู่เสมอ แต่คงเป็นโอกาสที่ไม่บ่อยนักที่เราจะได้ฟังการเล่าเรื่องความสูญเสียนั้นของผู้อื่น เพราะจริงๆแล้วความเศร้าก็ไม่ใช่เรื่องที่ใครจะอยากเล่าซ้ำๆ แต่ละครเรื่องนี้ศิลปินจะนำมวลความเศร้าแห่งการสูญเสียกลับมาเล่าให้คุณฟังในรูปแบบละครแสดงเดี่ยว...ทำไมกันนะ ทำไมเธอถึงอยากที่จะหวนคำนึงถึงมันซ้ำๆผ่านละครแบบนี้
Catherine Hoศิลปินหญิงชาวสิงคโปร์ผู้มีชื่อเสียง หยิบยกเอาประสบการณ์จริงของเธอของการสูญเสียลูกแมวตัวน้อย ใช่!คุณอ่านไม่ผิด เธอเล่าเรื่องราวแมวตายเนี่ยแหละผ่านการแสดงชุดนี้ อาจฟังดูน่าขัน แต่ก็เราแทบทุกคนไม่ใช่หรือที่เคยเสียน้ำตา เมื่อครั้งสัตว์เลี้ยงแสนรักในวัยเยาว์จากไป Catherine พาเรากลับไปดูห้วงความรู้สึกของเธอในเวลานั้น ซึ่งทำให้เราเองได้ย้อนกลับไปสำรวจรอยความรู้สึกของตัวเราเองด้วย ความเศร้าฟูมฟายการตายของสัตว์เลี้ยงที่ผู้ใหญ่มองว่าก็แค่สัตว์ตายไปตัวหนึ่ง แต่สำหรับเด็กๆมันคือการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่แม้จะผ่านกาลเวลามาจนโตแล้ว รอยแห่งความเศร้ายังคงค้างอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ ศิลปินเล่าเปรียบเทียบการสูญเสียครั้งนั้นของเธอ ว่าไม่แตกต่างยิ่งหย่อนอะไรกับตอนที่แม่ของเธอสูญเสียลูกชายในท้องไปเพราะการแท้ง มันเป็นความรู้สึกจริงที่มีอยู่เสมอ แต่ทว่าเธอจะเปลืองพื้นที่จิตใจที่ต้องบอบช้ำเล่าซ้ำถึงมันไปเพื่ออะไรล่ะ ไม่สนุกเลยที่คนเราจะต้องมานั่งเล่าซ้ำเรื่องพวกนี้..
...ผมได้คำตอบหลังจากที่ Catherine จูงมือห้วงคำนึงผมกลับไปเจอรอยความเศร้าที่ตนเองเคยสูญเสีย นั่นคือการที่ได้รู้ว่า ร่างกายนี้ จิตใจนี้ ที่เรารู้สึกกระด้างด้านเหลือเกินจากการผ่านผันประสบการณ์ เคยเป็นที่เกิดของความความรักอันบริสุทธิ์ ความอ่อนแอ ความอ่อนไหว อันเป็นเครื่องหมายอย่างหนึ่งของความเป็นคนนั้น เคยมีอยู่จริงในชีวิตที่จำต้องพยายามเข้มแข็งเพื่อผ่านพ้นปัญหา การย้อนกลับคิดถึงความสูญเสียอันเศร้าโศก ไม่ได้มีแต่เพียงมุมร้าย แต่มันได้ย้ำทวนว่าเราเคยมีความรัก และการที่เรายังรู้สึกกับมันนั่นอาจเป็นสิ่งที่บอกแก่เราว่า ณ ขณะนี้ เราก็ยังมีหัวใจที่อ่อนโยนอย่างที่มนุษย์ควรจะมี
นอกจากนี้ การแสดงนี้ยังมีมุมที่ว่าด้วยความเชื่อแบบคนเอเชียในเรื่องราวหลังความตายที่น่าสนใจ ซ้ำยังสะท้อนเสียดสีไปถึงปัญหาสังคมที่คาดไม่ถึงของสิงคโปร์ เมืองที่เรารับรู้ว่าเจริญรุ่งเรือง แต่ปัญหาเล็กๆบางอย่างกลับขัดเคืองความรู้สึกของผู้คน อย่างเช่นการไม่มีที่ให้ฝังศพผู้เป็นที่รักตามความเชื่อ
RECURRENCEแสดงน้อยรอบเหลือเกิน มีแค่วันที่ 3และ4 พ.ย. นี้ ที่เทศกาลละครกรุงเทพ 2018 ใครที่อยากได้ลองกลับไปสำรวจความโศกซึ้งในความทรงจำ ที่ยังคงจริงอยู่เสมอ ไม่อยากให้พลาดเลยครับ
RECURRENCE
Director Catherine Ho
Naturalism/Physical
3 พฤศจิกายน 2561 เวลา 13.00 น. 4 พฤศจิกายน 2561 เวลา 19.00น.
Reservation CLICK HERE